Μπάλμοντ, Κονσταντίν Ντμίτριεβιτς

(Σούισκ 1867 – Παρίσι 1942). Ρώσος ποιητής. Από τους πρωτεργάτες του συμβολισμού, τον οποίο ανέπτυξε στο έργο του κυρίως ως λεκτική και ευφωνική δεξιοτεχνία, ως ψυχρή εκτέλεση των «παρακμιακών» μοτίβων που εισήγαγε από τη Γαλλία στη Ρωσία. Παρουσίασε επίσης γόνιμη μεταφραστική εργασία από διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες. Τα κυριότερα έργα του είναι: Κάτω από τον ουρανό του Βορρά (1894), Στο άπειρο (1895), Πύρινα κτίσματα (1900), Θα είμαστε σαν τον ήλιο (1903), Μονάχα αγάπη (1904), Λειτουργία της ομορφιάς (1905).